2019 yılında bilim insanları, daha evvel görmedikleri bir halde, Bennu ismini verdikleri bir asteroidin etrafa küçük taş kesimleri saçtığını fark ettiler. geçtiğimiz günlerde yayınlanan bir araştırma da, bu değişik olayın sebeplerini açıklamaya çalışıyor.
Ufak taşlar, NASA’nın Spectral Interpretation, Resourse Identification, Security, Regolith Explorer (OSIRIS-Rex) vazifesi tarafından gözlemlendi. Bennu’dan fırlayan bu ufak taşları araştıran bilim insanları, 2019’da Kosta Rika’ya düşen bir uzay kaya kesimi olan Aguas Zarcas’ın bu süreçle ilgili olabileceğini keşfetti.
Uzayda, asteroitler yahut kuyruklu yıldızlar üzere büyük kayalar bazen küçük çakıl taşlarının büyüklüğünde kesimler kaybeder. Bu çakıl taşları ekseriyetle daha sonra yüzeyine geri batar yahut bir ortaya gelerek bir göktaşı olarak Dünya’ya düşerler. Bu süreç heyecan vericidir, zira araştırmacılar daha evvel yalnızca başka kayalarla çarpışmaların enkaz bulutlarının küçük çakıl taşlarından oluşmasına neden olduğuna inanmışlardı. Bununla birlikte, yeni bir çalışma, asteroitlerin ve meteorların daha evvel düşünülenden daha küçük çakıl taşları atma mümkünlüğünün çok daha yüksek olduğunu gösteriyor. Bu nedenle bu süreç, asteroit Bennu üzere objelerin yapısı ve yapısı üzerinde büyük bir tesire sahip olabilir.
Chicago Üniversitesi’nden Philip Heck ve yüksek lisans öğrencisi Xin Yang, Aguas Zarcas’ın sıvı nitrojen içinde dondurulup ılık suyla eritildikten sonra parçalanmadığını fark etti.
Çoğu vakit olduğu üzere, araştırmacılar Philipp Heck ve Xin Yang’ın keşfi daha çok bir tesadüftü. 2019 yılında Kosta Rika’da tıpkı ismi taşıyan kentin yanında gökten düşen ve daha sonra müzeye bağışlanan bir kaya olan Aguas Zarcas göktaşını incelediler. Araştırmacılar, donma ve çözülmeyi değiştirerek küçük mineralleri göktaşından izole etmeye çalıştıklarında, çok kararlı olduğu kanıtlanan küçük, kompakt, çakıl taşı büyüklüğünde modüller fark ettiler.
Başka bir deyişle, Aguas Zarcas’ın öteki nesnelerden fırlayan taşları içerdiğini ve bu taşların Zarcas ile kusursuz biçimde entegra olduğunu ortaya çıkarttılar.
Asteroitler tarafından üretilen güç, taş kesimlerinin yüzeyi terk etmesine müsaade vermek için kâfi. Fakat yörüngeleri bozulur ve taşlar geri düşerek yüzeyi kaplar. Ayrıyeten, öbür bir darbe, Aguas Zarcas’ı oluşturan taş kesimlerinin sağlam, bütünleşik kayaya dönüşmesini sağlamış üzere gözüküyor.
Yang, yaptığı açıklamada bu yol için “asteroidlerin yüzeylerindeki minerallerin karışma halini açıklamanın yeni bir yolunu sunuyor” dedi. Heck ise “Bunu başka meteorlarda da (gerçekleşmiş olmasını) bekliyoruz” dedi ve ekledi: “Sadece beşerler şimdi bunu aramadı.“
İkilinin araştırması Nature Astronomy’de yayınlandı…