Nevzat Evrim Önal: İnsan Bencil mi?

Nevzat Evrim Önal İnsan Bencil mi?

Nevzat Evrim Önal yeni bir kitap ile karşımızda. İnsan bencil mi?

Haziran 2022 tarihinde çıkan kitap ikinci baskısını yaptı. Müellifi daha evvel yayımladığı “Bilmiyorlar fakat yapıyorlar” ve “Anadolu tarımının 150 yıllık öyküsü” kitaplarıyla tanıdım. Bu kitabını da birinci çıktığı gün satın aldım.

Yazar bu kitabında  bireyin bencil olup olmadığını kendi fikir dünyası(marksist) üzerinden kolay bir formda okuyucuya aktarmaya çalışıyor. Evvel bireyin tarih içerisindeki yolcuğunu birinci çağlardan başlayarak yaşadığımız periyoda kadar kıymetli dönemeçleriyle anlatıyor. Birinci çağlardan başlayan bu serüvenden günümüze ulaşan bu tarihî çizgide bireyin tek başına yürümediğini hasebiyle toplumsal bir varlık olduğunu keskin çizgilerle altını çizerek söz ediyor. Bir bakıma bireyin tarih içerisindeki dönüşümünü gözler önüne seriyor. Sakın kitabı bir tarih kitabı üzere düşünmeyin, bir tarafta kıssalar bir tarafta antropoloji, bir tarafta sanat, bir tarafta lisan bilim ve en zirvede iktisat politik kitabın akışını destekliyor. Aslında Nevzat beyefendi konuşur üzere yazıyor diyebiliriz.  İkinci kısımda uzunca değinilecek olan günümüz beşerinin çelişkileri ise birinci bölümdeki  tarihî ve teorik bir çerçeve sayesinde net bir biçimde ortaya koyulmakta ve tahlil teklifleri getirilmektedir.

Sistemin temsilcilerinin anlattığı üzere insan doğuştan bencil değildir ve bencil olarakta yaşamak istemesi tarihin akışına terstir. Muharrir tarihi dönemeçleri anlattığı kısımlarda bu savını destekleyecek bir çok durumu çok yalın bir halde anlatmaktadır.

Yazarın kaygısı kapitalist sistemin insanı ittiği tabansız kuyudan çıkmasına bir nebze yardımcı olmaya çalışmaktadır. Kendisinin de belirttiği üzere günümüz insanı özgür olduğunu düşünerek kapitalist sistemin kendisine biçtiği bir alanda  yaşamaktadır.

Bu yalnızlık ve yabancılaşma atmosferinden çıkmanın ise iki yolu vardır.

Yazar en büyük düşünceyi da burada görmektedir. Günümüz insanı esaret altında olduğunu görememekte (kendi cürmü değil) ve toplumda insan beşere yabancılaşmıştır.

Tarihsel süreçte birinci artık kıymetin ortaya çıktığı tarım toplumunda insanın tabiatla olan çabası artık insanın beşerle gayreti yerine bırakmıştır.

İlk eşitsizliğin ortaya çıktığı noktadan itibaren sınınfların ve sınıflar ortasındaki uğraşın ortaya çıktığını ve bireyin bu çabalarda tek başına değil toplum ile birlikte hareket ederek tarihin akışını çizdiğini çok net görüyoruz.  Burjuva ihtilaline giden yolda burjuvaların yüz yıllarca hükümran sınıfları ürkütmeden uzlaşmayla yavaş yavaş yükseldiğini görüyoruz. Alışılmış burjuva imkanını bulduğu anda eski hükümranları yerinden indirecek ve ilga edilen tahta kendisi çıkacaktır. Burjuvazinin ikiyüzlü aydınlanmacılığına bol bol atıf yapılıyor. Aydınlama, birinci devrimci köklerinden uzaklaşmış ve burjuvazinin evcil bilimi haline gelmiştir. Müellif, SSCB’de büyük bir parantez açıyor kitabında, neden SSCB’nin daima savunma sınırında kaldığını anlatıyor. Aslında bu defansta olma durumuna kızıyor. Mağlubiyetin en büyük nedenini bu olarak görüyor.

Türkiye için Osmanlının devamı tezlerinin yanlış olduğunu ve bu tezlerle günümüz Türkiyesini anlayamayacağımızı aktarıyor.

Türkiye kısmını kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Ben iki sefer okudum. DP’nin tasfiyesi, Parazit burjuva, TUSİAD, 1980 darbesi…

İlk kısım biterken kendinizi tek perdelik oyunun içinde buluyorsunuz Burada karanlık ve yolcu ortasında süper bir diyaloğa şahit oluyorsunuz. Bu diyalog hakikaten unutulmaz.

İkinci kısımda ben kendi üzerime çok alındım. Bu kısımda Nevzat beyefendi direkt beyaz yakalılara sesleniyor. İçimizdeki yalnızlığın ve yaşadığımız yabancılaşmanın nedeninin toplum değil sistem olduğunu daima tekrarla anlatmaya çalışıyor.

İkinci kısmın her sayfası bireyin ayağa kalkması için yazılan tabip reçetesi kıvamında, bu metinleri okuyan bireyin silkineceğini düşünüyorum.

Sonuç olarak Nevzat Evrim ÖNAL, bu sistemden çıkışın evvel bireyin toplumsallığını kavramasıyla ve sonrasında da tüm dünya üzerinde burjuvaziye karşı legal müdafaa hakkının kullanılmasıyla olacağını savunmaktadır.

Kavgadan kaçmak olmaz yüreğini al da gel !