2000 yılının sonlarında, evvel söylenti olarak ortaya çıkan ve daha sonra ana akım medyaya kadar ulaşan acayip bir sav dikkat çekiyordu. Irak cumhurbaşkanı Saddam Hüseyin’in o sonbaharda piyasaya çıkan PlayStation 2 sistemlerini stokladığına dair haberler bir anda gündem oldu. Haberlere nazaran 4.000’den fazla konsol, on yıldan uzun bir müddet evvel Birleşmiş Milletler tarafından Irak’a uygulanan silah ambargosunu atlatarak yalnızca birkaç ay içinde Irak’a ulaşmıştı.
Peki bu durumun telaş verici yanı neydi? Argüman, Saddam Hüseyin’in konsollara çipleri için kıymet verdiği istikametindeydi. Başkanın ambargoda bir boşluk bulduğu ve füze sistemlerine rehberlik edecek kadar güçlü bir harika bilgisayar oluşturmak için 10 ila 20 konsolu bir ortaya getirmeyi planladığına dair endişeler lisana getiriliyordu.
Neyse ki gerçekler, bu kaygıyı ortaya çıktığı kadar çabuk ortadan kaldıracaktı. Teknik olarak, bir dizi PlayStation 2 konsolu bağlanabilir ve 128-bit işlemcileri birlikte kullanılabilir. Buraya kadar tamam. Lakin bunun yanında Irak’ın, PS2’nin çıkışından sonra geliştirmek için yıllara gereksinim duyacağı eşsiz bir yazılım da gerekliydi. Ve bunu yapmak açık bir formda imkansızdı.
Başka bir deyişle, bu akıl almaz PlayStation 2 söylentisi yalnızca bir söylentiydi. Ayrıyeten, ana akım medyanın bile kolay ve nitekim uzak bir söylentiyi nasıl manşetlere çıkarabildiğinin hoş bir ispatı olarak tarihe geçti.
