İşte Faruk Aksoy’un ‘Patron’ başlıklı o yazısı:
Başından beri Rusya’nın saldırgan tavrını eleştirdim.
Putin’in, Ukrayna işgalini başlatmadan evvel dünyaya tarih dersi vermeye kalkmasını cahilliğine verdim.
Öldürülen binlerce sivil için üzüldüm.
Karısını, çocuğunu Polonya sonuna getirip ülkesi için geri dönen Ukraynalı erkekleri övdüm.
Bu savaş Ukrayna halkını millete, Ukrayna’yı da gerçek bir devlete dönüştürecek, dedim.
Erdoğan’ın Türkiye ismine yürüttüğü diplomasiyle gurur duydum.
Zelenski’ye ülkem ismine sarf ettiği hoş kelamlar için teşekkür ettim.
Sonuç itibarıyla…
Ukrayna halkının haklılığına inandım, hayran kaldım.
Hatta…
NATO ittifakının, Suriye başta olmak üzere, birçok yerde sergilediği ikiyüzlülüğü bile güzel karşıladım.
Lakin…
Benim üzere düşünen insanların vicdanlı tavrı kimi alışkanlıkları değiştirmiyor.
Bir köpek…
Evet evet küçük bir köpek bile muhatabının gerçek niyetini ortaya çıkarabiliyor.
Geçen gün Kanada Başbakanı Justin Trudeau, Ukrayna’ya gitti, Zelenski ile görüştü.
Daha evvel İngiltere Başbakanı Boris Johnson başta olmak üzere birtakım devlet liderleri da Zelenski ile Kiev’de buluşmuşlardı.
Fakat…
Trudeau’nun katıldığı merasim ötekiler üzere değildi, orada çok enteresan şeyler oldu.
Hatta “ibretlik” diyebileceğimiz konuşmalar.
Ukraynalı ve Kanadalı devlet adamları sahnede birbirlerine övgü dolu kelamlar sarf ediyorlardı.
Karşılıklı övücü kelamlar, destekleyici açıklamalar.
Sıra plaket takdimine geldi, birden teğe sahneye bir köpek çıktı.
İsmi Patron…
Patron’un özelliği şu…
Rusların döşediği patlayıcıları buluyor, takımlara gösteriyor, sonra da o patlayıcılar imha ediliyor.
Bu türlü beş yüzü aşkın bombanın, mayının yerini göstermiş.
Ukrayna devlet lideri Zelenski de Trudeau’nun katıldığı bu merasimde Patron’a devlet nişanı verdi, ulusal kahraman ilan etti.
Pekala olay nedir, verdi verdi, bunda abartılacak ne var, diyorsunuz değil mi?
O denli değil işte…
İşveren, daha doğrusu Patron’un eğitmeni plaketi alırken işler karıştı.
Küçük köpek birden teğe Kanada Başbakanı Trudeau’ya döndü ve havlamaya başladı.
Trudeau, sempatik bir yüz hareketiyle korkmuş üzere yaptı, bir adım geri çekildi ve salondaki herkesin kendisini alkışlamasına sebep olan o acayip cümleyi kurdu.
“Bize havlasa da onu fonlamaya devam edeceğiz…”
Vay be, dedim.
Demek size havlasa da onu fonlamaya devam edeceksiniz, o denli mi…
Demek size havlayanları fonluyorsunuz.
Ne yaptığı kıymetli değil, ister havlasın, ister zırlasın, ne yaparsa yapsın, değerli olan işinize yarayıp yaramadığı, her türlü köpeği fonluyorsunuz yani.
Oturdum izledim…
Sahnede Zelenski, art fonda Trudeau, figüran Patron…
Dünya hakikaten bir tiyatro sahnesi, dedim.
Soytarıyı kral, canavarı melek, işvereni figüran yapacak kadar değişik bir tiyatro sahnesi.
Düzgün seyirler…